Alkoholizm to choroba często postrzegana społecznie w kategoriach wyboru. Tymczasem nałogowe picie to przymus, który nie podlega woli pijącego. Źródło uzależnienia nie jest jednoznacznie określone przez świat nauki. Jednak już wiedza na temat jego leczenia daje chorym ogromne szanse na wyjście z nałogu.
Alkoholizm klasyfikowany i diagnozowany jako choroba już od 1956 roku wymaga normalnego leczenia. Jeśli problem dotyczy Ciebie lub bliskiej Ci osoby, dobrze, abyś wiedział jak wygląda jej przebieg i terapia.
Początek alkoholizmu jest trudny do wychwycenia. Są badania, które pokazują, że uzależnianie się to pewna dysfunkcja mózgu, którą można mieć praktycznie od urodzenia. U części osób objawi się w alkoholizmie, u innych w hazardzie, kompulsywnym jedzeniu, a u części na uzależnieniu od innych ludzi.
Czy uzależnienie zależy od wieku?
W przypadku uzależnienia od alkoholu obserwujemy zarówno osoby nastoletnie, które wpadają w ciągi bez opamiętania, jak i starsze panie, (których dzieci wyprowadziły się z domu) niemogące przestać pić. Wiek nie gra więc roli. Uzależnić się można w każdym wieku.
„Ciężkie życie” czy choroba alkoholowa
Bywa, że piciu sprzyjają z kolei okoliczności życiowe – dramatycznie obniżenie standardu życia, śmierć bliskiej osoby, rozstanie, inwalidztwo. Otoczenie nieraz zachęca – napij się – to ci ulży. Może to jednak stać się pułapką poszukiwania ulgi zamiast przeżycia trudnych emocji. Z czasem ulgi coraz mniej, a konsekwencji coraz więcej.
Uzależnienie od alkoholu najczęściej zaczyna się niewinnie i nie jest zależne od wieku. Często piciu sprzyjają trudne sytuacje życiowe. Picie staje się sposobem poradzenia sobie z bolesnymi emocjami, z czasem stając się pułapką.
Z doświadczeń naszego ośrodka terapii uzależnień wynika, że w wielu przypadkach choroba alkoholowa zaczyna się niewinnie. Pacjenci trafiający do ośrodka Od-Nowa często mówią o tym, że nie wiedzą, kiedy ich picie wymknęło się spod kontroli i stało się nałogiem.
Alkoholizm zazwyczaj zaczyna się od zwykłego, towarzyskiego sięgania po alkohol. Problem zaczyna się, gdy pojawia się przymus picia, a pijący twierdzi, że ma nad tym kontrolę. Z czasem okazji do napicia się jest coraz więcej, zaczyna się picie w samotności, w ukryciu, a dni trzeźwości zdarzają się coraz rzadziej.
Przebieg choroby alkoholowej
Zazwyczaj zaczyna się od zwykłego, towarzyskiego sięgania po alkohol. Takie spożywanie trunków mieści się jeszcze w ramach społecznie przyjętej normy. W miarę coraz częstszego picia tolerancja organizmu rośnie. Na tym etapie choroba bywa jeszcze niedostrzegalna dla pijącego. Czasami potrzeba kilku, a nawet wielu lat, aby się rozwinęła do rozmiaru problemu.
Problem zaczyna się wtedy, gdy pojawia się przymus, a pijący twierdzi, że go nie ma. Nagle okazji do napicia się jest zbyt wiele, nagle nie wraca do domu przez kilka dni, gubi wszystko, co ważne – dokumenty, telefon. Pije w samotności, w ukryciu. I wciąż próbuje sobie wmawiać, że ma kontrolę nad piciem, mimo pojawiających się objawów abstynencyjnych w czasie odstawienia.
Pacjenci trafiający do naszego ośrodka leczenia uzależnień często opowiadają o pojawiającym się przymusie picia. Wspominają, że już po przebudzeniu ich myśli krążyły wokół alkoholu. Dni trzeźwości zdarzały się coraz rzadziej. A bliscy zaczęli mówić, ze mają dość.
Z perspektywy rodziny
Być może słyszałaś wielokrotne obietnice poprawy ze strony pijącego męża, ale nie niosły za sobą zmiany. To częsty schemat, o którym mówią nam rodziny bliskich z chorobą alkoholową. Zdarza się, że dochodzą do tego awantury i agresja. O tym, jak żyć z alkoholikiem przeczytasz TUTAJ.
Na tym etapie da się już wyraźnie rozpoznać chorobę alkoholową, która zaczyna nieść poważne konsekwencje również dla życia chorego. Dochodzi do:
zrywania relacji z bliskimi,
utraty pracy,
pojawiają się symptomy somatyczne ze strony ciała - drgawki, wymioty, skoki ciśnienia, niewydolność wątroby czy padaczka alkoholowa (o skutkach przeczytasz TUTAJ).
To chroniczna faza alkoholizmu i bardzo ważny moment na podjęcie leczenia.
W wypowiedzi dla Newsweeka Krzysztof Brzózka - prezes Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA) mówi: „Rocznie w Polsce zatruwa się alkoholem 1700 osób, mniej więcej tyle samo ginie od chorób spowodowanych alkoholem (zarówno fizycznych jak i psychicznych), a dalsze 7 tys. umiera na marskość wątroby.”*
Alkoholizm to choroba, która rozwija się latami. Nieleczona prowadzi nieuchronnie do wyniszczenia organizmu i śmierci. Im wcześniej rozpocznie się terapię w ośrodku leczenia uzależnień, tym lepiej dla chorego.
Agresja i awantury, a potem obiecywanie poprawy to częsty schemat, o którym mówią nam rodziny osób z chorobą alkoholową. Na tym etapie da się już wyraźnie rozpoznać chorobę alkoholową, która niesie ze sobą konsekwencje społeczne, finansowe i fizyczne. To chroniczna faza alkoholizmu i bardzo ważny moment na podjęcie leczenia.
Wstyd to jeden z najczęstszych powodów unikania terapii w ośrodku zamkniętym. Tymczasem ośrodek to miejsce, w którym otrzymasz pomoc i wsparcie. Terapia to najlepsza droga powrotu do trzeźwości na każdym etapie uzależnienia. Dla nas nie ma przypadków beznadziejnych.
Masz pytania? Potrzebujesz pomocy lub wsparcia? Skontaktuj się z nami pod nr tel. 503 90 90 93.
Do poprawnego działania naszej strony niezbędne są niektóre pliki cookies. Zachęcamy również do wyrażenia zgody na użycie plików cookie narzędzi analitycznych. Dzięki nim możemy nieustannie ulepszać stronę.
